haiku morza

w muszli wiatr śpiewa
wtóruje morskim falom
przyzywa ciszę

haiku gór

atlasem nieba
w bezruchu zatrzymane
dźwigają błękit

haiku jezior

rozlane cienie
chwytają blaski słońca
w lustrzaną taflę

haiku lasu

olbrzymy w tańcu
rozłożystymi dłońmi
kołyszą niebo

ehhh,
to ja sobie tu posiedzę,
a później pojdę debiutować dalej..

to ja sobie z Tobą podebiutuję, Cebreiro :)

wszystkie sa piekne ale haiku lasu mi sie najbardziej podoba , takie drzewce - entowie tolkienowcy straznicy lasu ;)

Lila, o tę magię właśnie mi chodziło. Fajnie, że wyszło i tak to postrzegasz :)

pięknie tu
zdało by się widziec siebie i nad jeziorem i w lesie

no też bym chciała teraz w takich miejscach być...