czyni ze mnie chwałę swojego ja

ty mnie uczyłeś prawdą
pięknych nijakich;ja i ty
w obudzeniu z sypkich
śnieżynek i zamrozków

skuci soplami na +
oddychamy w topnieniu
północy z południem
'zmieszani chwilą

kochaj mnie nadal

może tak: uczyń ze mnie pochwałę swojego ja

bo w sumie narrację masz w wierszu pierwszoosobową

nie wiem co to są zamrozki...

tego plusika zamień może na słowo,
jakoś będzie to może lepiej wyglądało.

ale to tylko małe sugestie na które sobie pozwoliłam

pozdrawiam