tacy bezbronni
znaleźliśmy schronienie
oswoiliśmy ściany
brak pojęć
wzorów
żadnej grawitacji
my w sobie
sami

tak to za karę
bo się było człowiekiem
teraz worek gruzu
serce mięsem

to nie myśl
to kompost
energia synaptyczna
wszystko co było
jest
i będzie

jutro dywany
jutro schody
żeby w dół
bo latać nie wolno
bo wyjdziemy na wolność

będzie pięknie
ślady zadeptane
każdy krok
tylko nasz własny
świeży nowy i jedyny


















gdy się obudzimy