erekcjato osiedlowe

[lila]

w letni dzień po rozgrzanym asfalcie
idę z siatką nabiału i chleba
zgrzyt leniwy chuśtawek pisk dzieci
do mych uszu jak mantra dobiega

oczy wysokich blokowisk w swych ramach
trzymają znudzone babki i matki
w stylonowych podomkach już patrzą
do której wejdę schodowej klatki

słońce swym blaskiem powieki przymyka
idę więc drogą pod balkonami
wśród pelargonii malw żywopłotów
wytrwale walczą wrony z wróblami























..nad truchłem samobójczyni

[wre...]

"lila to nie jest erekcjato...
erekcjato najkrocej mowiac, musi miec w zakonczeniu jedno dwa slowa...
wiersz ma wygladac na skonczony, nie moze sprawiac wrazenia ze cos jeszcze nastapi...
tak trzeba ostatni wers wiersza sprytnie zbudowac, zeby czytelnik mial pewnosc, ze go skonczylas, a rownoczenie musi ten wers rowniez pasowac do zaskoczenia, ktore czytelnik przeczyta po jakiejs chwilce...
zaskoczenie ma za zadanie zmienic sens wiersza, zdziwic tym, ze mozna nagle inaczej pomyslec o sytuacji ktora autor przedstawil w wierszu...
moze pozniej jeszcze raz rzuce okiem na ten wiersz i jak znajde jakies zaskoczenie to przykladowo ci pokaze, zeby zobrazowac to co mowilam...
zaskoczenie ma byc jasno napisane, nie mozemy sie domyslac co autor mial na mysli mowiac "tej z problemami"

[kawa]

j.w

[lila]

trochem zmieniła:


w letni dzień po rozgrzanym asfalcie
idę z siatką nabiału i chleba
zgrzyt leniwy chuśtawek pisk dzieci
do mych uszu jak mantra dobiega

oczy wysokich blokowisk w swych ramach
trzymają znudzone babki i matki
w stylonowych podomkach ciekawe
do której wejdę z tą torbą klatki

słońce promieńmi powieki przymyka
idę więc drogą pod balkonami
wśród pelargonii malw żywopłotów
wytrwale walczą wrony z wróblami






























..nad truchłem samobójczyni

[wre...]

bardzo dobrze lila to poprawilas, brawo...
wlasnie o to chodzi...zaklocilas taka zwykla codziennosc, prawie sielski obrazek (bo lekko tekst napisany)...a z drugiej strony mozna tez uznac, ze samobojstwo juz nikogo nie dziwi, ze ono wlasciwie wpisane w pejzaz...
moim zdaniem to dobre erekcjato...

do tekstu mam drobne zastrzezenia...

oczy wysokich blokowisk w swych ramach
trzymają znudzone babki i matki
w stylonowych podomkach ciekawe
spogladają* do której wejdę klatki

jeszcze popraw promieniami*, bo mi sie wydaje, ze tak jak jest jest niepoprawnie...
te wszystkie poprawki nanies sobie na gorze i masz pierwsze poprawne swoje erekcjato...(moim zdaniem )...

ta torbe bym zamienila na spogladanie, bo ta torba raczej musialaby byc na koncu w tym zdaniu, a wtedy rymy by padly...
i

[lila]

no fakt :) promienie niegramatyczne a torba w złym miejscu,
no ale nie chce też tej sennej hmm sylabotoniki zakłócać, więc może:

oczy wysokich blokowisk w swych ramach
trzymają znudzone babki i matki
w stylonowych podomkach już patrzą*
do której wejdę schodowej* klatki

słońce swym blaskiem* powieki przymyka
idę więc drogą pod balkonami
wśród pelargonii malw żywopłotów
wytrwale walczą wrony z wróblami

[Książę Półkrwi]

finał za długi i wysilony
jestem skłonny uznać to za ere,
ale na pewno nie konkursowe

[lila]

hmm... to Książe lepiej Twoim zdaniem byłoby jednak( jak pierwotnie):
wśród pelargonii malw żywopłotów
bieleje

















...ciało "tej z problemami"?

czy i tak wysilone ?

[Książę Półkrwi]

i tak było by wysilone, bo przecież cały txt
utrzymany jest w stylu filmów Koterskiego
więc samobójca nie zaskakuje - a co można innego
zrobić tak postrzegając świat i żyjąc w wielkiej płycie?
poza tym finał jest za długi, daj max 2 słowa

[lila]

wśród pelargonii malw żywopłotów
bieleje
























...mózg samobójcy

lub lepiej:


wśród pelargonii malw żywopłotów
bieleje

































.. mózg mojej mamy

(?)

[Książę Półkrwi]

to z mózgiem jest najlepsze,
ale postaraj się bardziej osłodzić
opis osiedla, tak aby mózg był zaskoczeniem

[lila]

Księciu osłodziłam co się dało :



w letni dzień po mięciutkim* asfalcie
idę z siatką bułeczek* i chleba
melodia* chuśtawek i świergot* dziatwy*
do mych uszu jak mantra dobiega

oczy strzelistych* wieżowców* w swych ramach
dzierżą* troskliwie* babcie* i matki*
które w kwiecistych* podomkach zerkają
jak bawią się ich pociechy* u klatki

słońce swym blaskiem powieki przymyka
idę więc dróżką* pod balkonami
wśród pelargonii i malw różowych
bieleje















































.... mózg mamy

[olga]

jestem pod wrazeniem.
truchla.