a może kochany
w tym roku na urlop
polecimy na bahamy

ty będziesz krzyczał
podniecony
chodź chodź
albo chociaż

przeskocz ze mną
te wzburzone fale
(nie zważając na włosy)

a ja będę wyjątkowo
nierozdrażniona

łasić się
do twoich jąder
wezbranych

szaleństwem komarów
i szeptać prosto
w twoje usta

kocham cię
ach kocham cię

a może mój miły
spędzimy te wakacje na mazurach
zanurzając język w konturach
błękitu

naszych ciał
przyklejonych siebie















































jeśli uśpimy psa

Witaj nanie!
w strofie o łaszeniu się do wezbranych jąder osiągnęłaś extremum romantyzmu w utworze , awersacja tragikomiczna „humanitarne” potraktowanie pupila jednak człowieka stać jest na coś bardziej podlejszego i "tańszego". znakomicie dostrzegasz niuanse związków ze stażem 7 plus. pozdr

boob, oczywiście miało być:

jeśli przywiążemy psa do drzewa,

ale udało mi się to tylko skrócić, do uśpienia, które nie oddaje w pełni okrucieństwa tych ludzi, którzy sobie tam na górze beztrosko baraszkują, uprzednio zafundowawszy śmierć w męczarniach, członkowi rodziny

poza tym, zgubiło mi się do, więc
do śmietniczka :P

nanie
myślałem nad awersacją jest tragikomiczna i jednak komponuje się z tekstem. Mam kasę stać mnie na Bahamy i w takim razie bez problemu stać mnie na jeszcze jeden "wydatek":uśpienie pupila, "biedniejsi" zostawią w lesie uwiązanego do drzewa. "do" samo wchodzi do głowy kiedy czytam tekst. ale wiem ,że Ty się dopiero rozgrzewasz!

boob, to uśpienie jest naciągane, jak guma w majtkach, bo, tak pokrótce:



Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.

Rozdział 10
Uśmiercanie zwierząt
Art. 33.1.Uśmiercanie zwierząt może być uzasadnione wyłącznie:
1)potrzebą gospodarczą,
2)względami humanitarnymi,
3)koniecznością sanitarną,
4)nadmierną agresywnością, powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego,
5)potrzebami nauki, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 9.

Art. 35.1.Kto zabija zwierzę z naruszeniem przepisów art. 6 ust. 1, art. 33 lub art. 34 ust. 1-4 albo znęca się nad nim w sposób określony w art. 6 ust. 2,
podlega karze pozbawienia wolności do roku, ograniczenia wolności albo grzywny.

ta potrzeba gospodarcza to ubój (a nie wyjazd na wakacje:P), mam piesia, i nie wyobrażam sobie, aby którykolwiek z jej weterynarzy/ lekarzy zdecydował się uśpić zdrowe zwierze, zapewne zawiadomiłby odpowiednie służby, stąd też może takie pozostawianie psów, w najlepszym razie, samopas

no szkoda, że mi to do, tak samo nie weszło, pod palce ;)