algorytm

[willy_the_lost]

(recytuj±cy wisi przywi±zany za nogê g³ow± do do³u niczym wisielec z tarota, w prawej dziurce nosa ma wetkniêty precelek)

chcemy odnale¼æ siê w guglach
pytia pyta sugeruje jest pewna na 100% (liczy od zera do stu na koñcu wypowiadaj±c s³owo "procent")
czy chodzi³o nam ... ?

(je¶li zawahanie nie wysz³o przekonuj±co, recytuj±cy od razu przechodzi do fragmentu zaczynaj±cego siê od s³ów "jeste¶cie ba³wanami...")

o !

(recytuj±cy przez kolejn± minutê skupia siê w sobie, w tym czasie powinno siê wydarzyæ co¶ nieoczekiwanego, na przyk³ad upadek precelka albo zsuniêcie siê klapka z drugiej nogi, oraz pierdniêcie z ³oskotem na koniec, lecz te jest oczekiwane, gdy¿ temu w³a¶nie s³u¿y³a minuta skupiania siê w sobie recytatora; je¶li pierdniêcie by³o nies³yszalne przez publiczno¶æ, recytuj±cy recytuje wiersz od nowa, czyni±c tak do skutku a¿ pierdniêcie bêdzie z ³oskotem)

a teraz szanowna publiczno¶ci
zagramy wam na nosie (wydmuchuje precelek z nosa, je¶li ten jeszcze tam siê znajduje, jesli nie, wydmuchuje nos)
postukamy na bêbenkach (d³oñmi uderza siê w uszy wiele razy)
zatañczymy na brzuchu (co czyni, zapieraj±c dech po trzykroæ)

jeste¶cie ba³wanami
macie natychmiast opu¶ciæ pomieszczenie (rozpina rozporek, wyjmuje drewnian± miniaturkê or³a bielika, zamyka rozporek)
oprócz pani w czwartym rzêdzie
petroniusz chce sam na sam porozmawiaæ z jej myszk±

(je¶li publiczno¶æ nadal, uparcie trzyma siê swych siedzeñ, recytuj±cy powraca do fragmentu zaczynaj±cego siê od s³ów "a teraz szanowna...", powtarzaj±c cykl do skutku, a¿ publiczno¶æ uniesie swe mieszczañskie zady i z ca³± niepojêto¶ci±, ignorancj±, zawiedzeniem, pozornym poczuciem zrozumienia, g³owami wielkimi jak arbuzy, ma³ymi jak melony, wyjdzie; kwestia tego czy w czwartym rzêdzie by³a kobieta i co z tego wynika, jak te¿ czy w czwartym rzêdzie nie by³o kobiety i co z tego wynika, jak te¿ czy w czwartym rzêdzie by³o wiêcej kobiet ni¿ jedna i co z tego wynika, nie nale¿y do zainteresowañ recytuj±cego; petroniusz jest wolny, obce s± mu obawy dedala, poza tym ma ju¿ towarzystwo)

[robert kobryń]

hehe

[Margot]

Udawać artystę, czy to jest śmieszne? Jakie to jeszcze jest? Hmm ...

[@ psik]

no tak taka prowokacja art byla już 100 lat temu - może nawet ostrzejsza bo z narażeniem życia - dziś to ludzi którzy przychodzą na jakieś tam przedstawienie trudno obudzić
Jeśli chcesz naprawdę PROWOKOWA?† to idź pod budkę z piwem i nabluzgaj gościom od pedałów albo zaproponuj obciąganie - to dopiero będzie prowokacja jak się patrzy.Albo zwymiotuj na kogoś w autobusie - a jak sie będzie burzył to powiedz "z obrzyganymi nie gadam"
A ty co - chcesz szokować gimnazjalistki?

[willy_the_lost]

apsik, to nie jest poprawne rozwiazanie

[@ psik]

ależ ja nic nie rozwiązywałem

[willy_the_lost]

apsik, to ja juz nie wiem o co tobie biega

margot, no jakie to jeszcze jest, no jakie

[@ psik]

czeski film

[cieniu1969]

to wiersz?

kurde chłop zapomniał precelkiem ggłodnego obdarować
z cyklu
występ na bis błazna
mnie się podoba
owacje na stojąco z kłamliwym usmieszkiem

ale kurde
nie ten dział:)

[Margot]

margot, no jakie to jeszcze jest, no jakie

willy, od paru lat olewam tzw. sztukę, już mnie nie interesuje, ale mam za sobą mnóstwo obejrzanych performance'ów artystów z całego świata, wiele festiwali

Twój tekst ma Twój rys, jest w nim coś śmiesznego i smutnego zarazem
Pozdrawiam Cię, trochę się za Tobą stęskniłam.

[z tłumu]

a za mna Gosiu ?

[Margot]

a za mna Gosiu ?

uhmm

[willy_the_lost]

nie rozumie
co znaczy olewac sztuke?