Otchłań mojej duszy
pełna jest demonów
rozkoszy i zepsucia.

Sam nie wiem co czynić..
Wiem jedno, kocham
prawdę ponad wszystko,
ją pragnę widzieć
i jej pragnę słuchać.
Lecz wąż zatruwa jadem
moje słowa, odwraca je
do góry nogami.

Stoję sam
na krańcu świata..
W ciemnościach szukam dłonią
po omacku
szczęścia, które żyje gdzieś,
pięknej istoty, anioła bądź
szatana.
Obojętne mi to..
Rozkosz można odnaleźć
w każdym.
Tajemnicze szepty, syki w
czeluściach losu
cóż znaczą?
kto je wypowiada?
Szukam, wciąż szukam
złotego środka..
Odnalazłem ? Tak..
Lecz brakuje mi muzy
natchnienie w niej pragnę
odnaleźć..ach..ach..

poszukiwanie prawdy jest bardziej bolesne
niz zycie w zaklamaniu