wcześniej niż codzień przed świtem
przerwany w bezdechu sen-

pani śpiewa z playbacku
pani już dziękujemy
jej puste spojrzenie w nicość
szklanych oczu otoczonych cieniem

na ustach gorzki smak niedopitej herbaty
wokół bezludna cisza
pierwszy raz nie czuję siebie
pierwszy raz nie widzę jutra
jakby właśnie skamieniała moja albo czyjaś dusza
jakby w nudnej przejażdżce zaskoczyła urwana przed przepaścią droga
i tylko trwoga została przed mrokiem
co wdziera się przez uchylone drzwi z korytarza

powoli się rozbudzam
a może zapadam znowu w sen

peelka ma trudności z aklimatyzacją do życia na jawie czy kłopoty ze snem?
aha... jedno i drugie...

"pierwszy raz nie czuję siebie
pierwszy raz nie widzę jutra
jakby właśnie skamieniała moja albo czyjaś dusza"