nie mów
to sieć pajęcza zaczepna broń miotająca
rzeźbienie niewprawnym dłutem
po greckich proporcjach

nie pocieszaj
i sam nie uciekaj przed bólem w ukojenie
lekiem na zło jest zrozumienie
w ciemności kształtu uczuć poznanie

słuchaj ale
zza szyby po warg ruchu
nie daj się wodzić po sinusoidzie zdarzeń
przez macki cudzych potrzeb
przebranych w niechęć podziw przywiązanie

nie zabiegaj
o względy wszak wszyscy jesteśmy osłami
z słowa powstajemy i one pozostaną
ciesz się widokiem kwiatów niezerwanych

nie pragnij
odrzuć cele siądź w poprzek drogi
jedynie nie potrzebując szczęścia
staniesz się prawdziwie szczęśliwym






























warzywem

super:)

dzieki..:) zmienilam jeszcze tytuł

to mi sie bardzo podoba jakby był konkurs to dałbym temu pierwsze miejsce
ale ja i tak nie bywam w komisjach, także nie miałoby to i tak znaczenia
z resztą i tak bym ja znowuż wygrał

Duży plus.

o Wy kłamczuchy niedobre
zrobiłam specjalnie eksperyment z nudów oto efekty:

--------------------------------------------------------------------------------

Piotr Kuśmirek
2006.11.28 10:11

łopatologiczne


--------------------------------------------------------------------------------

kubara1
2006.11.28 13:44

jeśli to ma być przesłanie Pana Cogito bis, to ja wysiadam

--------------------------------------------------------------------------------

naar
2006.11.28 17:50

no i znowu to samo. o ile początek, pierwsze strofy nawet dość interesujące, o tyle im dalej w tekst tym gorzej, jakby autorowi pomysłu brakło w pewnym momencie.
tekst do przemyślenia jeszcze. sinusoida zdarzeń - okropna, wystarczyłaby sama sinusoida bez zdarzeń, bo to takie zbędne dopowiedzenie, zdaniem naar
puenta do napisania/wymyślenia od nowa

no dobra tydzień się jeszcze nie skończył zmykam

Oj lila :) mogłabym ci tutaj wkleić co najmniej 5 przykładów moich utworów, co do których (nawet obok siebie, albo raczej jeden pod drugim ;)) jedni komentatorzy pisali: świetne! super! ideał!, a inni: grafomania! dno! beznadzieja! :)
Gusta, oceny i odczucia są bardzo, ale to bardzo różne.

pozdr.

p.s. Dlaczego zakładasz, że to właśnie słowa krytyki są prawdziwe, a nie słowa pochwały? hę?
A tak w ogóle - jeszcze się taki nie urodził, co by wszystkim dogodził ;)

no ale wszyscy jednym chorem zwartym murem naraz zbesztali ;)

A tutaj jednym chórem, zwartym murem pochwalili :) czyli 1:1. Fakt faktem, nie można wykluczyć, że mamy (zarówno w jednym przyp., jak i w drugim) do czynienia z tzw. owczym pędem - niemniej jednak lila, co zawsze powtarzam, dla autora najbardziej przykra jest sytuacja, kiedy jego utwór zostanie zignorowany - ty akurat tego problemu nie doświadczyłaś ;)