jego jedyna to właśnie ona
ciągle ją brał w swoje ramiona
to jej ślubował na całe życie
że będzie kochał należycie
i nie opuści nawet na chwilę
- kilka lat mieli taką idyllę

wczoraj
w rozmowie której świadkiem byłem
powiedział - chyba się pogubiłem

kiedy wskakuje mi w ramiona
nie wiem czy ona to właśnie ona
kiedy jej serce czuję jak swoje
czasem wątpię że jest nas dwoje
a gdy udami ściska mi szyję
nie wiem zupełnie jak ja żyję
obrzydła mi tych uczuć postać
i zrozumiałem - sam muszę zostać





































































kobietą

można rozumiec dwojako bo znam takich kilku co czują się lesbijkami;)
zgrabny tekst, troche sie zainspirowalam

świetne, Andreasie

Cieszę się.
Jednym ze wskaźników człowieczeństwa
jest umiejętność zrozumienia problemów cudzej głowy.
Pozdrawiam.

fiu fiu :)

Dzięki za miłe fiu fiu