pogłębiają się z dnia na dzień społeczne dysproporcje
tak przepastnie się różnimy jak z dwóch odległych światów
dorywczą pracą w pocie czoła dłonie brudzę
wy w marmurach i atłasach zabijacie nudę
klapki na oczach mając stronicie od plebsu
na którym trwacie w błogiej nieświadomości


usztywnieni formą konwenansu i dobrego tonu
nie wyciągniecie ku mnie pomocnej dłoni
toczeni czerwem pustki i próżności
obwarowanej szacunkiem prywatności i prawem do własności
nie naruszycie świętego spokoju sumień i komfortu przecież
byle ofiarą ironii losu z jej mozolnym i smrodliwym życiem




























grabarza

lila, podoba mi się twoje erekcjato
jest takie na czasie

jedynie cztery pierwsze wersy skondensowałąbym do dystychu
wtedy budowa byłąby bardziej proporcjonalna;)
ale to w moim odczuciu, wiec nie narzucam swojej propozycji jako ze sama pracuje nad warsztatem;)
pozdrawiam

dzięki , nie przyszło mi do głowy że są na tyle krótkie ; )
już kondensuję