puste wersy

[nuel]

przede mną jeszcze długa droga-
luty się ciągnie w nieskończoność
Pan wie-że to nie o to chodzi
że świat ma piąty-chory wymiar

Pan chce drylować negatywizm
neuronom zmieniać trajektorie
łyżeczką szeptów-niby mantrą
bolesne wlewy w wątłą duszę
co sterczy ze mnie rachitycznie
jak strach na wróble-szmat kołtunem
jak strach przed dzisiaj-w gardle supłem
i jak synonim niedowładu

przede mną jeszcze długa droga-
kolejny dzień zgarnęłam w papier
Pan twierdzi że to się opłaci
tak rozpunktować przestrzeń siebie
...sukienka w grochy...tusz na rzęsy...
...mielone zamiast chandry...
zamglony wzrok z sufitu ścieram
i oczodołów białka barwię

przede mną jeszcze długa droga-
...za chęcią chęć...za nogą noga...
uśmiech na twarz jak życia afisz
-samoprzylepną wklejam taśmą